Przyjaźń zdecydownie istnieje.... tylko trzeba ją potrafić odróżnić od zwykłej symatii. A co do przyjaźni między chłopakiem a dziewczyną ona zdecydownie istnieje, choćby w związku. Jeśli dwie osoby są ze sobą to przede wszystkim powinny być przyjaciółmi.... bo jeśli jest sama chemia to takie związki szybko się rozpadają. Najpierw ufam potem kocham taka mała zasada:). Oczywiście wierze też w przyjaźń kiedy nie wchodzi w grę żeden związek. Sama mam 2 przyjaciół  chłopaków, i to naprawde wiele daje, bo na pewno w niektórych sprawach można się poradzić tylko ich... takiego porozumienia nie da sie odtworzyć z żadną dziewczybą. Nawet z najlepsza przyjaciólką.
ps
gwarantuje ci że nie są odmiennej orientacji!!

Ostatnio edytowany przez makus (2006-12-09 09:54:20)

trudna... hmm może dlatego, że jest ryzyko zakochania, bo międzą tą dwójką osób jest chemia, ale jak dla mnie to jest banalna. Proste relacje, które dają wiecej niż kilkunasto godzinne rozmowy z przyjaciólkami. Nie wiem dlaczego nie możecie uwierzyć w taką przyjaźń.....

ja również mówie z doświadczenia....

"i tu się zgodzie z tobąą makuś że w związku musi być przyjażń a dopiero potem miłość chemia czy jak wy to nazywacie chemia....." to jest to o czym mówię... znajdujesz sobie przyjaciółkę i granica jest zbyt cienka... zbyt łatwo mogą się stać niektóre rzeczy, które stać się nie powinny, potem obydwie strony lekko zawieszają kontakt i nici z przyjaźni... Trzeba też odróżnić przyjaźń od zwykłego koleżeństwa ja mam wielu znajomych u których mogę szukać wsparcia... ale to że mogę to robić nie znaczy że są moimi przyjaciółmi... Zresztą każdy ma swoje zdanie, grunt to umieć swoje przekonania uargumentować

Hm... pięknie mówicie o przyjaźni i to świadczy o tym że jest to bardzo ważna wartość w życiu człowieka
Mam nadzieje że do końca moich dni będą otaczać mnie sami przyjaciele i tego wam też życzę

Hm... szczerze to nie wiem makuś , ale moim zdaniem przyjaciel jest w złych i dobrych chwilach ,który nawet jak zrobisz coś złego to się nie odwróci od ciebie lecz podtrzyma na duchu.

U psycholaga hmmm może odrazu psychiatra....;/
wiem, że przyjaciele sa przy nas na dobre i na złe,a tych prawidziwych poznaje sie w biedzie.. ale te banały sa męczące.Chodzi mi o to, że jeżeli nasz przyjaciel ma problem my staramy sie mu pomoc z calych sił, ale to nie jest jakiś banalny problem, tylko taki który zagraza jego życiu... czy powinnismy powiadomić o tym np. rodziciów... czy mamy prawo powiedzieć komuś, załamać obietnice i zawieść zaufanie....?

Ostatnio edytowany przez makus (2006-12-14 21:13:27)