Druhny i Druhowie!

1 sierpnia 1907 roku na niewielkiej wyspie Brownsea u wybrzeży Anglii gen. Baden-Powell sygnałem odegranym na rogu antylopy kudu obwieścił założenie pierwszego obozu skautowego, w którym uczestniczyło dwudziestu kilku młodych skautów.

Wydarzenie to zapoczątkowało wielką grę – bo tak wówczas określił istotę skautingu jego twórca Baden-Powell - w której starsi przyjaciele pomagają młodszym kształtować osobowość tak, aby mogli osiągnąć pełną sprawność intelektualną, fizyczną, społeczną i duchową, jako jednostki, jako odpowiedzialni obywatele i jako członkowie swoich lokalnych, narodowych i międzynarodowych społeczności.

Dziś cała międzynarodowa rodzina skautowa obchodzi 100-lecie narodzin ruchu skautowego. W Polsce realizowaliśmy związane z tym zadania programowe, wielu z nas spotka się na Ogólnopolskim Zlocie ZHP w Kielcach, niektórzy wybierają się na Jamboree do Wielkiej Brytanii, ale najważniejszym wydarzeniem tych obchodów będzie odnowienie Przyrzeczenia Harcerskiego.
Wszyscy członkowie trzydziestopięciomilionowej światowej społeczności skautowej, z Europy, Afryki, Ameryki Północnej i Południowej, Azji, Australii i Oceanii 1 sierpnia uroczyście ponownie złożą Przyrzecznie Skautowe. Razem z nimi my - harcerki i harcerze, instruktorki i instruktorzy, starszyzna i seniorzy - od najmłodszych do najstarszych, na uroczystych zbiórkach odnowimy Przyrzeczenie Harcerskie, ponownie wyrazimy szczerą wolę służenia Bogu i Polsce, chęć niesienia pomocy bliźnim i bycia posłusznym Prawu Harcerskiemu.

To ważne wydarzenie powinno być dla każdego z nas chwilą refleksji i zastanowienia, czy rzeczywiście na co dzień postępujemy zgodnie z zasadami i wymogami Prawa Harcerskiego, czy to nasze postępowanie jest zawsze służbą i czy zawsze staramy się dawać innym ludziom i otaczającemu nas światu więcej, niż sami od innych oczekujemy, czy staramy się realizować ideę braterstwa szukając w kontaktach z innymi tego, co łączy, a nie dzieli, czy staramy się zrozumieć innych i, jak trzeba, to zawsze im pomóc, czy jesteśmy zawsze prawdomówni, życzliwi, pożyteczni i pogodni, czy należycie służymy Bogu i Ojczyźnie, czy otaczamy właściwą opieką przyrodę wokół nas. Na te pytania, a także jeszcze na wiele innych postawionych samemu sobie, powinien odpowiedzieć każdy z nas, aby znaleźć odpowiedź w sprawie zasadniczej: czy zawsze postępuję zgodnie z zasadami harcerskiego stylu życia opartego o Prawo Harcerskie i czy przez to przyczyniam się do tego, aby w tej stuletniej sztafecie harcerskich pokoleń zostawić świat chociaż trochę lepszym, niż go zastałem.

Data 1 sierpnia przywołuje też pamięć Powstania Warszawskiego, heroicznego wydarzenia odległych już dziś lat wojny, czasu, w którym harcerki i harcerze z mojego szaroszeregowego pokolenia z najwyższym poświęceniem i ofiarnością wypełniali harcerską służbę Ojczyźnie i bliźnim; pamiętajmy o nich w naszym dzisiejszym harcerzowaniu. Ja, odnawiając moje Harcerskie Przyrzeczenie, będę myślami również razem z tymi, z którymi je składałem w czasie wojny w 1942 roku.

Nasze uroczyste zbiórki w dniu 1 sierpnia będziemy kończyli tradycyjnym kręgiem i starą harcerską piosenką o bratnim słowie. Wsłuchajmy się w jej słowa - przestrzeganie na co dzień treści w nich zawartych jest dziś nam bardzo potrzebne.

CZUWAJ!

hm. Andrzej Borodzik
Przewodniczacy ZHP